.... და გადახედეთ მბზინავ მაღაზიას 24 სთ ბოდეგას წინა მხარეს. მე ზედმეტად არ ვარ შეშფოთებული იქით ერთი შიშველი ფეხით და საკმაოდ დიდი რაოდენობით გამხმარი სისხლი ჩემს ტანსაცმელზე. ყოველივე ამის შემდეგ ეს ბრონქია. მაგრამ საუკეთესო იმისთვის, რომ შემცირდეს ვიზუალური გავლენა, რაც შეიძლება გავაკეთო.
(....and look down the glowing store front of a 24 hr bodega. I am not overly concerned about going in there with one bare foot and a considerable amount of dried blood on my clothing. This is the Bronx after all. But best to minimize the visual impact I might make.)
მთხრობელი ასახავს ბრონქში გვიან ღამის გასეირნებას, მათი გარემოთი ფიქრობს. ისინი უახლოვდებიან 24-საათიან ბოდეგას, რომელიც, როგორც ჩანს, გაურკვეველია საკუთარი თავდაჯერებული გარეგნობით, რომელიც მოიცავს შიშველ ფეხს და სისხლიან ტანსაცმელს. ამ მდგომარეობის შემთხვევითი მიღება ხაზს უსვამს გარემოს უხეში რეალობას.
ეს სცენა ხაზს უსვამს მდგრადი დამოკიდებულებას ურბანული ცხოვრების საფრთხეებისა და სოციალური დინამიკის მიმართ. მთხრობელის ცნობიერება მათი გარეგნობის შესახებ მიგვითითებს შერწყმის სურვილს, მაგრამ ისინი ასევე განასახიერებენ ასეთ უბნებში არსებულ ხახვას, რაც ასახავს გადარჩენის სირთულეებს რთულ გარემოებებში.