ამონარიდი ასახავს თვით-მოტყუების იდეას და იმ სიმარტივეს, რომლითაც ტყუილი შეიძლება შეიქმნას და აღზარდოს ინდივიდი. ადამიანი გამოსახულია, როგორც სიცრუის წყარო, ძალისხმევით წარმოქმნის მათ მარტოობაში, რაც მიანიშნებს ღრმა ბრძოლასთან სიმართლესთან. მისი ურთიერთქმედებები არაკეთილსინდისიერებასთანაა დაკავშირებული, რაც იმაზე მიგვითითებს, რომ იგი იყენებს ამ ფაბრიკებს, რომ დაიცვან არასასიამოვნო რეალობის დაპირისპირება, იმის დემონსტრირება, თუ როგორ შეიძლება ინდივიდები გახდნენ საკუთარი მოტყუებული მოთხრობებით. </P>
უფრო მეტიც, კოალიციის შტაბის უსაფრთხო საზღვრებში სიზმარების გამოსახულება იძენს შინაგანი კონფლიქტის არსს. ადამიანი შეგნებულად ან ქვეცნობიერად ჰყოფს თავის ქმედებებსა და მიზნებს, მიანიშნებს ღრმა ღალატზე, რომლის შესახებაც მან იცის, რომ ჯერ არ ირჩევს უგულებელყოფას. ეს ორმაგობა ხაზს უსვამს ადამიანის ქცევის სირთულეებს და ჭეშმარიტების ინსტინქტური თავიდან აცილებას, რაც ხაზს უსვამს ფართო კომენტარს ნდობის, ერთგულების და ნიღბების შესახებ, რომლებიც ხალხს ატარებენ ყოველდღიურ ცხოვრებაში.