როგორც მეგობრებმა მათ იცოდნენ ერთმანეთის ისტორია, იცოდნენ ბედის და მონაცვლეობები, რომლებიც მათ ამ ადგილას მიიყვანა მსოფლიოში. და მათ ესმოდათ ერთმანეთის შიშები და სისასტიკეები; არაფერი უნდა აიხსნას. ახლა
(As friends they knew each other's history, knew the twists and turns that had brought them to this place in the world. And they understood each other's fears and frailties; nothing had to be explained. Now)
ჟაკლინ ვინსპარის "მოგზაურობა მიუნხენში", მეგობრებს შორის ღრმა კავშირი ამ ამბავს უმთავრესია. მათი საერთო ისტორია საშუალებას აძლევს მათ ნავიგაცია მოახდინონ თავიანთი გამოცდილების მეშვეობით, მათი შიშების ან დაუცველობების არგუმენტის გარეშე. ეს გაგება ქმნის ძლიერ ემოციურ კავშირს, რადგან ისინი ერთად ახალი გამოწვევების წინაშე დგებიან.
თხრობა ხაზს უსვამს მეგობრობის მნიშვნელობას და ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ იციან ერთმანეთის წარსული. პერსონაჟები ეყრდნობიან ამ ემოციურ საფუძველს, რომ დაუპირისპირდნენ თავიანთი არსებული ვითარების სირთულეებს, აჩვენებენ საერთო გამოცდილების ძალას დაბრკოლებების გადალახვაში.