ბარბარა კინგსოლვერის "The Poisonwood Bible" - ში, მთხრობელი ასახავს მწუხარების გამოცდილებაზე. ცხოვრებაში აქტიურად წინსვლისას, მწუხარება შორეულია, როგორც მოცურავე თმის წყალში მიედინება. მთხრობელი აღიარებს მის ყოფნას, მაგრამ მასზე უღიმღამოდ გრძნობს თავს, სანამ ისინი მოძრაობაში დარჩებიან.
თუმცა, როდესაც ისინი პაუზას პაუზის დროს, მწუხარების სიმძიმე ხდება უზომო, მათ კონვერტირება და სუნთქვის გაძნელება. ეს ასახავს მწუხარების დაპირისპირების ბრძოლას; იგი ხაზს უსვამს ცხოვრებასთან ურთიერთობის მნიშვნელობას, რომ სასოწარკვეთილება არ მოხდეს. მთხრობელი ირჩევს მოძრაობას, რათა თავიდან აიცილოს მათი მწუხარება.