ზვავის პირას მყინვარწვერის ყინულოვანი ყინულოვანი ყინულოვანი ყინულოვანი ყინულის ყვავილი ზამთრის ქარში. , მაგრამ მისი საყვარელი მეგობრებისათვის მას პირობა დადო, რომ მას უნდა მიაწოდოს. როგორც ზვავის მყინვარის ყინულოვანი როზელიკი, ქარის ქარის ყვავილი მის ბრწყინვალებაში. ყველაზე გაბედული არის ყველაზე სუსტი, ყველაზე მეტად ეშინია კურიგეტოს ბრძოლა .
(At the edge of the avalancheAt the glacier's icy rimGrows the flower of the snowfieldsTrembling in the wintry wind.It dares to live in edgesWhere naught else would ever grow.So fragile, so unlikelyAn owl slices through this blow.She dares the katabatsHer gizzard madly quivers,But for her dearest of friendsShe vows she shall deliver.Like the lily of the avalancheThe glacier's icy roseLike a flower of the windThe bright fierceness in her glows.The bravest are the smallThe weakest are the strongThe most fearful find the courageTo battle what is wrong.)
ლექსი აღწერს ცხოვრების გამძლეობას ბუნების უხეშ კიდეებზე, ნათლად ასახავს ყვავილს, რომელიც აყვავდება ზვავის ზღვარზე. ეს ყვავილი, თავისი დელიკატური სილამაზით, წარმოადგენს მყიფე ძალას გარემოში, სადაც ცოტას გადარჩება. მას წინაშე დგას საშიში გამოწვევები, რომლებიც სიმბოლოა შტორმის შედეგად ბუჩქით, მაგრამ ის განასახიერებს perseverance- ს არსებობას, სადაც სხვა არაფერი გაბედავს ყვავის.
ლექსი ხაზს უსვამს გამბედაობისა და განსაზღვრის თემებს, რაც აჩვენებს, თუ როგორ შეიძლება ყველაზე პატარა და ერთი შეხედვით სუსტი არსებები უდიდესი მამაცობის გამოვლენა. იგი გადმოგვცემს მოსაზრებას, რომ ჭეშმარიტი ძალა ხშირად იმალება მათში, ვინც მყიფეა, ხელს უწყობს წინააღმდეგობას წინააღმდეგობებისა და უსამართლობის წინააღმდეგ. ბუნების უკიდურესი გამოსახულების საშუალებით, ტექსტი შთააგონებს, რომ ვაღიაროთ და აღვნიშნოთ მოულოდნელ ადგილებში ნაპოვნი ვალორი.
