ძირითადად ეს ნიშნავს, რომ სამყაროს სწორი ხედი არ არსებობს. თითოეული ჩვენ ვხედავთ ნივთებს ჩვენი საკუთარი მითითების ჩარჩოდან.
(Basically it means there is no one correct view of the universe. We each see things from our own frame of reference.)
"ოთხ სეზონში", მერი ალისა მონრო იკვლევს კონცეფციას, რომ სამყაროს ჩვენი აღქმა თანდაყოლილი სუბიექტურია. თითოეული ადამიანის პერსპექტივა ჩამოყალიბებულია მათი უნიკალური გამოცდილებით, რწმენებითა და ფონი, რაც იმას ნიშნავს, რომ არ არსებობს სინგულარული ჭეშმარიტება ან სწორი გზა ჩვენს გარშემო არსებული სამყაროს ინტერპრეტაციისთვის.
ეს იდეა ხაზს უსვამს მრავალფეროვანი შეხედულების გაგებისა და დაფასების მნიშვნელობას. იმის აღიარებით, რომ ყველა ხედავს სამყაროს საკუთარი ობიექტივის საშუალებით, ჩვენ შეგვიძლია ხელი შეუწყოს ადამიანებს შორის უფრო მეტ თანაგრძნობას და კავშირს, ვაღიარებთ, რომ ჩვენი განსხვავებები ამდიდრებს ჩვენს კოლექტიურ გაგებას.