მაგრამ ახლა, კარგი, ის გამუდმებით მეუბნება, რომ მარტოობა არის ჭეშმარიტი სიბრძნის საფუძველი, რომ ამ სახლში ყველა ბრწყინვალე ფიქრი მოდის, როგორც ერთი ადამიანის სასოწარკვეთილი ძახილი მეორეზე და ამბობს: მიცანი, იცხოვრე ჩემთან ერთად ჩემი გონების სამყაროში.
(But now, well, he keeps telling me that solitude is the foundation of true wisdom, that all the brilliant thoughts in this house come as the desperate cry of one human being to another, saying, Know me, live with me in the world of my mind.)
ეს ციტატა ხაზს უსვამს მარტოობის მნიშვნელობას სიბრძნის ძიებაში. მომხსენებელი ვარაუდობს, რომ ჭეშმარიტი გაგება და ბრწყინვალება წარმოიქმნება ინდივიდებს შორის კავშირისა და აღიარების ღრმა საჭიროებიდან. ის ხაზს უსვამს იმას, რომ ჩვენი აზრები და შეხედულებები ხშირად ასახავს ჩვენს სურვილს, გავიგოთ და გავუზიაროთ ჩვენი შინაგანი სამყარო სხვებს.
იდეა ასევე გულისხმობს, რომ მარტოობამ შეიძლება ხელი შეუწყოს ღრმა აზროვნებას. იგი მიუთითებს მოსაზრებაზე, რომ მარტოობის ფონზე, ინდივიდებს უბიძგებენ თავიანთი აზრებისა და გამოცდილების არტიკულაციისკენ, ეძებენ სხვებისგან მეგობრობას და გაგებას. ეს დინამიური ურთიერთობა მარტოობასა და კავშირის მოთხოვნილებას შორის შეიძლება გამოიწვიოს მნიშვნელოვანი პიროვნული და ინტელექტუალური ზრდა.
