მაგრამ სიცილი წყლის ბუზივით იყო ტბაზე, რომელიც სრიალებდა მისი გონების ზედაპირზე. ის მხიარულობდა და იცინოდა, მაგრამ ღრმად სასაცილო არაფერი იყო; უმეტეს შემთხვევაში ცხოვრება უბრალოდ სულელური იყო.
(But the laughter was like a water bug on a pond, skating across the surface of his mind. He was amused and he laughed, but nothing was deeply funny; life was simply stupid most of the time.)
ციტატა ასახავს მომენტს, როდესაც სიცილი უფრო ხანმოკლე ყურადღების გაფანტვას ემსახურება, ვიდრე ნამდვილი სიხარულის წყაროს. პერსონაჟი განიცდის გართობას, რომელიც შედარებულია წყლის ბუზით, რომელიც ძალისხმევის გარეშე სრიალებს ტბაზე, რაც იმაზე მეტყველებს, რომ მიუხედავად იმისა, რომ მას შეუძლია იუმორის პოვნა ცხოვრებისეულ აბსურდებში, ის რჩება ზედაპირული და ზედაპირული. ეს მიუთითებს ღრმა გრძნობებისგან განცალკევების გრძნობაზე, რაც გულისხმობს, რომ სახალისო მომენტებს არ გააჩნიათ არსებითი ან მუდმივი მნიშვნელობა.
ეს პერსპექტივა მიუთითებს უფრო ფართო კომენტარს ცხოვრების ხშირად ტრივიალურ ბუნებაზე. პერსონაჟი აცნობიერებს, რომ არსებობის დიდი ნაწილი შეიძლება აბსურდულად ან უაზროდ იგრძნოს, რაც იწვევს უარყოფით მიღებას და არა ღრმა ასახვას. ცხოვრების სისულელეების ეს აღიარება მიანიშნებს საერთო ადამიანურ გამოცდილებაზე, სადაც ადამიანები ნავიგაციას უწევენ ამქვეყნიურ ან აბსურდულ გარემოებებში მსუბუქი დამოკიდებულებით, თუნდაც მას არ ჰქონდეს ღრმა მნიშვნელობა.