სიკვდილის ეს გამოსახულება, რომელიც ქმნის "ლაქას", მიუთითებს, რომ ზარალის შედეგები ადვილად არ არის გარეცხილი. ამის ნაცვლად, ისინი გახდებიან საკუთარი არსებობის განუყოფელი ნაწილი, აყალიბებენ აღქმასა და მოგონებებს. ასეთი ძლიერი იდეა ხაზს უსვამს მწუხარების მუდმივ ბუნებას, შეახსენებს მკითხველს, რომ სანამ ცხოვრება გრძელდება, დაკარგული მათთვის მოგონებები ხშირად გონივრულად გრძელდება.