ხატვა უბრალოდ ხედვის კიდევ ერთი გზაა, რასაც ჩვენ ნამდვილად არ ვაკეთებთ, როგორც მოზრდილებში, ამბობს მულტფილმისტი კრის უერი. ჩვენ ყველანი მივდივართ ხსოვნისა და შფოთვის ღრუბელში, ამბობს ის, და ხატვის მოქმედება გვეხმარება იმ მომენტში ცხოვრებაზე და კონცენტრირება მოახდინონ იმაზე, რაც სინამდვილეში ჩვენს თვალწინ არის.
(Drawing is simply another way of seeing, which we don't really do as adults, says cartoonist Chris Ware. We're all going around in a cloud of remembrance and anxiety, he says, and the act of drawing helps us live in the moment and concentrate on what's really in front of us.)
მულტფილმისტი კრის უერი ხაზს უსვამს, რომ ნახატი ჩვენი გარემოთი აღქმის უნიკალური გზაა, რომელსაც მრავალი მოზრდილი უყურებს. იგი გვთავაზობს, რომ როდესაც ჩვენ ასაკის მატებასთან ერთად ვზრდით, ჩვენ მოგონებებითა და შეშფოთებით ვიმსჯელებთ და ვკარგავთ შეხებას დღევანდელ მომენტთან. ხატვა ემსახურება ჩვენს უშუალო გარემოსთან დაკავშირების ინსტრუმენტს, აძლიერებს ჩვენს შესაძლებლობას, რომ ფოკუსირება მოახდინოს იმაზე, რაც სინამდვილეში არსებობს ჩვენს გარშემო.
ეს პერსპექტივა განიხილება ოსტინ კლეონის წიგნში, "გააგრძელეთ გზა: 10 გზა, რომ შემოქმედებითი დარჩეს კარგ დროსა და ცუდად", რაც ხელს უწყობს შემოქმედებას, როგორც ცხოვრების ცხოვრების საბრძოლველად. ხატვის გზით, ინდივიდებს შეუძლიათ მოამზადონ გონებამახვილობა და დაფასება თავიანთი ამჟამინდელი გამოცდილების მიმართ, საბოლოოდ კი უფრო მდიდარი, უფრო ინფორმირებული არსებობის განვითარებას.