გარკვეულწილად, ჩვენ არ ვართ ინტეგრირებული, ვიდრე მოგონებები. ჩვენი პიროვნება მოგონებებისაგან არის სტრუქტურირებული, ჩვენი ცხოვრება ორგანიზებულია მოგონებების გარშემო, ჩვენი კულტურები აშენებულია საერთო მოგონებების საფუძვლებზე, რომელსაც ჩვენ ისტორიასა და მეცნიერებას ვუწოდებთ. და მეხსიერების გაყვანა, ცოდნის ცოდნით, წარსულიდან გაყვანა ადვილი არ არის.
(In a sense, we are not integrated more than memories. Our personality is structured from memories, our life is organized around memories, our cultures are erected on the foundations of shared memories, which we call history and science. And withdrawing a memory, with knowledge of knowledge, withdrawing from the past is not easy.)
მაიკლ კრიტტონის წიგნი "სფერო" ასახავს მოგონებების ღრმა გავლენას ჩვენს პირადობასა და ცხოვრებაზე. იგი გვთავაზობს, რომ ჩვენი პიროვნებები არსებითად შედგება ჩვენი მოგონებებისაგან, რაც ხაზს უსვამს მათ განუყოფელ როლს, თუ ვინ ვართ. მეხსიერების ეს ურთიერთკავშირი გავლენას ახდენს არა მხოლოდ ინდივიდებზე, არამედ კულტურებზე, რომლებიც აგებულია ისტორიული გამოცდილებისა და კოლექტიური ცოდნის საფუძველზე.
ამ მოგონებებიდან ამოღება შეიძლება იყოს ძალიან რთული, რადგან ისინი ქმნიან ჩვენს გაგებას და სამყაროსთან ურთიერთობის საფუძველს. კრიტტონი ხაზს უსვამს, რომ ისტორია და მეცნიერება ღრმად არის დაფუძნებული ჩვენს საერთო მოგონებებში, რაც ართულებს ჩვენი წარსულისგან განთავისუფლებას, თუ არ აღიარებს მის გავლენას ჩვენს აწმყოზე და მომავალზე. ეს შეხედულება ხაზს უსვამს მოგონებების მნიშვნელობას ჩვენი საზოგადოებრივი და პირადი ჩარჩოების შენარჩუნებაში.