გარკვეულწილად, იგი ფიქრობდა, რომ ყველაფერი, რაც ჩვენ შედგება, არის მოგონებები. ჩვენი პიროვნებები აშენებულია მოგონებებისაგან, ჩვენი ცხოვრება ორგანიზებულია მოგონებების გარშემო, ჩვენი კულტურები აგებულია საერთო მოგონებების საფუძველზე, რომელსაც ჩვენ ისტორიასა და მეცნიერებას ვუწოდებთ.
(In a sense, he thought, all we consist of is memories. Our personalities are constructed from memories, our lives are organized around memories, our cultures are built upon the foundation of shared memories that we call history and science.)
მაიკლ კრიკტონის "სფეროს" მოთხრობით, ავტორი იკვლევს მოგონებების ღრმა გავლენას ადამიანის თვითმყოფადობასა და საზოგადოებაზე. იგი გვთავაზობს, რომ ჩვენი პიროვნებები მთლიანად ჩამოყალიბდეს იმ მოგონებებით, რომლებიც ჩვენ დროთა განმავლობაში ვგრილებთ. ეს მოგონებები არა მხოლოდ განსაზღვრავს, თუ ვინ ვართ როგორც ინდივიდები, არამედ გავლენას ახდენს ჩვენს ურთიერთობებზე სხვებთან და ჩვენს გარშემო არსებულ სამყაროში.
გარდა ამისა, კრიკტონი ვარაუდობს, რომ ჩვენი კოლექტიური არსებობა ფესვგადგმულია საერთო გამოცდილებებში, რომლებიც ქმნიან კულტურისა და ცოდნის საფუძველს. ისტორია და მეცნიერება, როგორც საზოგადოების კონსტრუქციები, არსებითად არის მოთხრობები, რომლებიც ნაქსოვია კოლექტიური მოგონებებიდან. ეს ასახვა ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ ერწყმის კაცობრიობის არსს წარსულის მოგონებები, რაც ხაზს უსვამს მეხსიერების მნიშვნელობას როგორც პირად ცხოვრებას, ასევე ფართო კულტურულ გობელენებს.