ინჟინრებს სურთ რაღაცის წარმოება, თქვა უოლაჩმა. მე სკოლაში ექვსი წლის განმავლობაში არ დავდიოდი, მხოლოდ ხელფასის მისაღებად. ვფიქრობდი, რომ თუ ეს არის ის, რაც ინჟინერიას ეხება, ჯოჯოხეთი მასთან ერთად. ის წავიდა ღამის სკოლაში, მაგისტრის მისაღებად ბიზნესის ადმინისტრირებაში. ყოველთვის ვეძებდი მამალი. მე მივიღე M.B.A., დავბრუნდი ნიუ - იორკში და ფულის შოვნა, მან გააცნობიერა. მაგრამ მას
(Engineers want to produce something, said Wallach. I didn't go to school for six years just to get a paycheck. I thought that if this is what engineering's all about, the hell with it. He went to night school, to get a master's in business administration. I was always looking for the buck. I'd get the M.B.A., go back to New York, and make some money, he figured. But he didn't really want to do that. He wanted to build computers.)
Wallach გამოხატავს საერთო განწყობას ინჟინრებს შორის - ისინი განპირობებულნი არიან შექმნის სურვილით, ვიდრე მხოლოდ ხელფასის შოვნა. იგი ასახავს თავის საგანმანათლებლო მოგზაურობას, სადაც თავდაპირველად ის ინჟინერიას ვნებით ატარებდა, მხოლოდ იმედგაცრუებული გრძნობდა თავს მხოლოდ ფინანსური სარგებლისთვის მუშაობის იდეით. ამან აიძულა მან MBA– სთან სწავლის გაგრძელება, როგორც ნიუ - იორკში მომგებიანი სამუშაოს უზრუნველსაყოფად, მაგრამ სიღრმისეულად, იგი ცდილობდა იმ შესრულებას, რომელიც მოდის კომპიუტერების მშენებლობისგან.
ეს შიდა კონფლიქტი ხაზს უსვამს ბრძოლას ფულადი შეღავათებისთვის კარიერის გატარებასა და ნამდვილ ინტერესებსა და ვნებებს შორის. Wallach- ის გამოცდილება შეხსენებაა იმისა, რომ მრავალი პროფესიონალი აღმოჩნდება გზაჯვარედინზე, სადაც ამბიციამ შეიძლება აიძულა ისინი იმ ბილიკებისკენ, რომლებიც არ შეესაბამება მათ თანდაყოლილ სურვილებს შემოქმედებისა და ინოვაციისთვის. დაბოლოს, კომპიუტერების შექმნის სურვილმა კიდევ ერთხელ დაადასტურა თავისი ვალდებულება ინჟინერიის მიმართ იმ ცხოვრების შესახებ, რომელიც ორიენტირებულია მხოლოდ ფინანსურ წარმატებებზე.