არსებობს ორი ტიპის ადამიანი: მათნაირი ინტელექტუალური და მიმზიდველი ადამიანი {...} და ექვსი მილიარდი იდიოტი, რომლებიც ჩვენს გარშემო დგანან.
(There are two types of people: intelligent and attractive people like them {...} and the six billion idiots who stand around us.)
სკოტ ადამსის ნაწარმოებებში, "დილბერტის პრინციპი" და "დილბერტ მომავალი", იგი წარმოადგენს მკაცრ დაყოფას ხალხს შორის: მათ, ვინც ფლობენ დაზვერვას და მიმზიდველობას, და დიდი უმრავლესობა, რომელიც მას კატეგორიულად უწოდებს, როგორც ნაკლებად შესაძლებლობებს. ეს პერსპექტივა მიგვითითებს საზოგადოების კრიტიკულ შეხედულებას, ამტკიცებს, რომ მცირე ელიტა აყვავდება, ხოლო ბევრს იგივე უპირატესობები არ აქვს. ეს განსხვავება ხაზს უსვამს იმ განსხვავებებს, რომლებიც ხშირად არსებობს პროფესიულ და სოციალურ გარემოში.
ადამსის კომენტარი ხაზს უსვამს იუმორისტულ, მაგრამ ცინიკურ პერსპექტივას ადამიანის ურთიერთქმედებებზე, რაც ასახავს იმედგაცრუებებს სამუშაო ადგილის დინამიკასა და საზოგადოებრივ როლებთან დაკავშირებით. ექვსი მილიარდი, როგორც "იდიოტებად" ეტიკეტირებით, ის გაზვიადებს მასების აღქმულ არაკომპეტენტურობას, რაც მკითხველს აიძულებს ეჭვქვეშ დააყენონ ის სტრუქტურები, რომლებიც ასრულებენ გარკვეულ პირებს უმრავლესობის მხრიდან. ეს თემა ბევრს ეხმიანება, ვინც ნავიგაციას უწევს კონკურენტული სამყაროს გამოწვევებს.
