"ვნების წყნარ მხარეს", ალექსანდრე მაკალ სმიტი ასახავს იმ სიხარულს, რომელიც სხვების მიცემიდან მოდის. იგი ხაზს უსვამს იმას, რომ მიცემის მოქმედებას შეუძლია იმდენი, თუ არა მეტი, კმაყოფილება, ვიდრე საჩუქრების ან სიკეთის მიღება. ეს პერსპექტივა აყენებს მოსაზრებას, რომ მიღება უნდა ჩაითვალოს, როგორც ბედნიერების საბოლოო წყარო.
გარდა ამისა, ავტორი ამტკიცებს, რომ სხვისგან მიცემის სიხარულის დაცვა შეიძლება არაკეთილსინდისიერად ან ეგოისტად შეიძლება ჩაითვალოს. გამოცდილებისა და გულუხვობის გაზიარებამ შეიძლება ხელი შეუწყოს კავშირებს და გააძლიეროს როგორც მიმღები, ისე მიმღების ბედნიერება, რაც მას ადამიანის ურთიერთქმედებისა და ურთიერთობების მნიშვნელოვან ნაწილად აქცევს.