ავტორი ასახავს ადამიანის გამოცდილების პარადოქსს, სადაც გარეგანი ზეწოლა იწვევს შინაგან ბრძოლებს. იმის ნაცვლად, რომ ხელი შეუწყოს თვით-თანაარსებობას, ადამიანი შეიძლება ჩაერთოს თვითგამორკვევში, რაც საწინააღმდეგოა. დიკის დაკვირვება იწვევს მკითხველს გადახედოს რეაგირებას ცხოვრებისეული გამოწვევების შესახებ და კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებს, თუ რატომ მიიღებენ მონაწილეობას საკუთარ ტანჯვაში.