იგი ფიქრობდა იმაზე, თუ როგორ აყალიბებს ლანდშაფტი ენას. შეუძლებელი იყო წარმოვიდგინოთ ეს ბორცვები, რომლებიც არაფერს აძლევდნენ, მაგრამ ირლანდიის რბილი სილაბები, ისევე, როგორც მხოლოდ გერმანულთა მხოლოდ გარკვეული ფორმების ლაპარაკი ევროპის მაღალ ჭაობებზე; ან ჰოლანდიელი ტალახის, გუტურალურ, ფლეგმიზურ დაბლობებში.
(He had been thinking of how landscape moulds a language. It was impossible to imagine these hills giving forth anything but the soft syllables of Irish, just as only certain forms of German could be spoken on the high crags of Europe; or Dutch in the muddy, guttural, phlegmish lowlands.)
Alexander McCall Smith-ის მიერ (0 მიმოხილვები)
ალექსანდრე მაკკალ სმიტის წიგნში "პორტუგალიური არარეგულარული ზმნები", პროტაგონისტი ასახავს ლანდშაფტსა და ენას შორის კავშირს. მთხრობელი ვარაუდობს, რომ რეგიონის ბუნებრივი თვისებები მნიშვნელოვნად იმოქმედებს მისი ხალხის ენობრივ მახასიათებლებზე. მაგალითად, მოსაზრება, რომ ირლანდიის ნაზი ბორცვები ბუნებრივად იჩენს თავს ირლანდიის ენის რბილ ბგერებს.
უფრო მეტიც, ტექსტი ხაზს უსვამს იმას, რომ სპეციფიკური გეოგრაფიული რელიეფები აყალიბებს ენას ლაპარაკს, გარკვეული დიალექტებითა და აქცენტებით, რომლებიც წარმოიქმნება კონკრეტული გარემოდან. ევროპის უხეში, ამაღლებული რეგიონები ასოცირდება გერმანულობის მკაფიო ფორმებთან, ხოლო დაბლობები იძახებენ ჰოლანდიის უნიკალურ თვისებებს. გეოგრაფიასა და ენობრივ გამოხატულებას შორის ეს ურთიერთქმედება აჩვენებს ღრმა ფესვგადგმულ ურთიერთობას ორს შორის.
კომენტარები არ იქნება დამტკიცებული გამოქვეყნებისთვის, თუ ისინი არის სპამი, შეურაცხმყოფელი, უსასყიდლო თემა, იყენებენ უხამსობას, შეიცავს პირად თავდასხმას ან რაიმე სახის სიძულვილს უწყობს ხელს.
ეს საიტი იყენებს ქუქიებს, რათა მოგაწოდოთ მომხმარებლის შესანიშნავი გამოცდილება. ამ ვებგვერდის გამოყენებით თქვენ ეთანხმებით ჩვენს მიერ ქუქიების გამოყენებას.