მან აღნიშნა, რომ ძვირფას მეგობარს, მორის ჰყავდა, მაური სტეინი, რომელმაც პირველად გაგზავნა მორის აფორიზმები ბოსტონის გლობუსში. ისინი ერთად იყვნენ ბრანდეისში სამოციანელთა დასაწყისიდან. ახლა სტაინი ყრუ მიდიოდა. კოპელმა ორი ადამიანი ერთ დღეს წარმოიდგინა, ერთს არ შეეძლო ლაპარაკი, მეორე კი ვერ მოისმინა. როგორი იქნებოდა? და ჩვენს შორის ძალიან ბევრი სიყვარული იქნება. ტედ, ოცდახუთი წლის მეგობრობა გვქონდა. თქვენ არ გჭირდებათ მეტყველება ან მოსმენა, რომ იგრძნოთ ეს.
(He mentioned a dear friend Morrie had, Maurie Stein, who had first sent Morrie's aphorisms to the Boston Globe. They had been together at Brandeis since the early sixties. Now Stein was going deaf. Koppel imagined the two men together one day, one unable to speak, the other unable to hear. What would that be like?We will hold hands, Morrie said. And there'll be a lot of love passing between us. Ted, we've had thirty-five years of friendship. You don't need speech or hearing to feel that.)
მიჩ ალბომი ასახავს მორისა და მაური სტეინს შორის გამძლე მეგობრობას, რომლებმაც ახლო კავშირი გაუზიარეს სამოციან წლებში ბრანდეისის უნივერსიტეტში. როგორც სტეინს სიყრუე ემუქრება, ალბომი ითვალისწინებს მომაბეზრებელ მომენტს, სადაც ვერ ლაპარაკობს, მეორე კი ვერ მოისმენს. ეს აზრი იწვევს მათი კავშირის უფრო ღრმა გაგებას. მათი მეგობრობის არსი გადალახავს სიტყვებს და ამტკიცებს, რომ სიყვარული საკმარისად ძლიერია, რომ არსებობდეს ჩუმად.
