ის ნამდვილად გაოცებული ჩანდა. აღფრთოვანებული ხარ? დიახ, მან უხეშად თქვა. ყველა ჩვენგანი ვაკეთებთ იმას, რასაც ვნანობ-ეს არის ადამიანი, რომ ადამიანი იყოს. ზოგჯერ, ვფიქრობ, ზნეობრივი ხარისხი თავის თავს არ ასრულებს არა იმდენად, რასაც ჩვენ ვაკეთებთ, არამედ იმაზე, რასაც მოგვიანებით ვამბობთ იმაზე, რაც გავაკეთეთ ....
(He seemed genuinely astonished. You admire me?Yes, she said gravely. All of us do things we regret--that's part of being human. And sometimes, I think, moral quality reveals itself not so much in what we do, but in what we later say about what we have done....)
პასაჟს იკავებს სიურპრიზის და ასახვის მომენტი ორ პერსონაჟს შორის. ერთი პერსონაჟი გამოხატავს გაკვირვებას, რომ მეორეს აღფრთოვანებული ვარ, რაც ხაზს უსვამს დაუცველობისა და კავშირის მომენტს. ეს აღტაცება ემსახურება ადამიანის საერთო გამოცდილების შეხსენებას, მათ შორის შეცდომებს და სინანულს, რომელთა წინაშეც ყველას წინაშე დგას.
პასუხი ხაზს უსვამს იმას, რომ სინანული ადამიანის არსებობის უნივერსალური ასპექტია. პერსონაჟი ვარაუდობს, რომ ჭეშმარიტი ზნეობრივი ხარისხი არა მხოლოდ მოქმედებებით არის ნაჩვენები, არამედ ამ ქმედებებისა და სიტყვების აღიარებაში. ეს იდეა იწვევს უფრო ღრმად ჩაფიქრებას პატიოსნების, ანგარიშვალდებულების და დიალოგის მნიშვნელობის შესახებ ჩვენი წარსული გადაწყვეტილებების შესახებ.