ციტატა ასახავს სასოწარკვეთილებისა და განმანათლებლობის მომენტს, რაც ხაზს უსვამს რაიმე მიუწვდომელი ძებნის უშედეგოობას. პერსონაჟის რეალიზაცია არსებობის უშედეგოობის შესახებ, იმედგაცრუების ღრმა გრძნობას გადმოსცემს. იგი ხაზს უსვამს ეგზისტენციალურ ბრძოლას, რომელთა წინაშე დგას პირები, რომლებიც ხეტიალობენ მათ ცხოვრებაში მნიშვნელობის ან მიზნის მოსაძებნად.
ნაგუიბ მაჰფუზი, ამ პასაჟით "მათხოვარი, ქურდი და ძაღლები" და "შემოდგომის მწყერი", თვითშეგნების თემებში ჩნდება და იდენტურობისკენ სწრაფვა. პერსონაჟის მწუხარე აღიარება ემსახურება მათ კრიტიკას, ვინც უყურებს მათი არსებობის არსს, აიძულებს მკითხველს გაიფიქრა ცხოვრების ბუნება და თვითრეალიზაციის მნიშვნელობა.