სებასტიან ფოლკების წიგნში "ფრინველები", პროტაგონისტი ინტროსპექციის მომენტში ეწევა, სადაც იგი წერს საბოლოო აბზაცს საკუთარი სარგებლობისთვის. წერის ეს მოქმედება ხდება თვითგამოხატვისა და მისი აზრებისა და გრძნობების შესწავლის საშუალებად, რაც ხაზს უსვამს არტიკულაციის მნიშვნელობას საკუთარი თავის გაგებაში. იგი გვთავაზობს, რომ წერა შეიძლება გახდეს პირადი ინსტრუმენტი ასახვისა და სიცხადისთვის.
ეს კონკრეტული მომენტი ცხადყოფს პერსონაჟის სურვილს, დაუპირისპირდეს მის შინაგან არეულობას და გააცნობიეროს მისი გამოცდილება. კალმის ქაღალდზე დაყენებით, იგი არა მხოლოდ საკუთარ თავთან...