სებასტიან ფოლქსის რომანში "ენგლები", პროტაგონისტი წარმოადგენს გასაოცარ პერსპექტივას ცხოვრებაზე, რომელიც აყენებს ტრადიციულ შეხედულებებს მისი სერიოზულობის შესახებ. იმის ნაცვლად, რომ არსებობდეს, როგორც ღრმა სიმძიმით სავსე მძიმე ტვირთი, იგი გამოხატავს გაკვირვების გრძნობას ცხოვრების ტრივიალურ ბუნებასთან. ეს განწყობა გულისხმობს, რომ იგი ხედავს მნიშვნელოვანი მნიშვნელობის ნაკლებობას ყოველდღიური ცხოვრების მრავალ ასპექტში, რაც მას იწვევს იმ სისუფთავეზე, რომელიც დომინირებს ადამიანის გამოცდილებაში.
ეს ციტატა იძენს უნიკალურ ფილოსოფიურ პოზიციას, რომელიც აბალანსებს აბსურდულობასა და ეგზისტენციალურ ასახვას შორის. იგი იწვევს მკითხველს გადახედოს, თუ როგორ აღიქვამენ ისინი ცხოვრების წონას და მის მნიშვნელობას, რაც იმაზე მიანიშნებს, რომ შესაძლოა, ყოველდღიურმა მომენტებმა, რომელსაც ჩვენ ჩათვლით, შეიძლება განსხვავებული ღირებულება შეინარჩუნოს. ამით, Faulks მოგვიწოდებს, რომ ჩავერთოთ არსებობის მსუბუქ მხარეებთან, ხოლო მნიშვნელობისა და მიზნის უფრო ღრმა კითხვებზე დაპირისპირებას.