თხრობა ხაზს უსვამს იმას, რომ ვერცერთ მშობელს არ შეუძლია აღმოფხვრას ყველა წინააღმდეგობა, რომელსაც მათი შვილის წინაშე დგას. ამის ნაცვლად, მშობლებმა უნდა მიიღონ დამხმარე როლი, რაც მათ შვილებს საშუალებას მისცემს განიცადონ უბედურება და ისწავლონ ცხოვრებისეული გაკვეთილები. ეს მიდგომა ხელს უწყობს დამოუკიდებლობას და ამზადებს მათ სამომავლო გამოწვევების მოსაგვარებლად, იმის უზრუნველსაყოფად, რომ ისინი გახდებიან ძლიერი პირები, რომლებიც შეძლებენ ცხოვრების გარდაუვალი განსაცდელების გადალახვას.