მთხრობელი მოგვითხრობს პირად გამოცდილებას, რომ მამამისს უყურებს გზა, რომელიც გზას დაადგა, საბოლოოდ კი აირჩია თავისი ცხოვრება წმინდა კაცად გადაქცევაში. ეს მწუხარე მომენტი ხაზს უსვამს ინდოეთში ასეთი მოგზაურობის ღრმა კულტურულ მნიშვნელობას, სადაც ადამიანის სიცოცხლის უკან დატოვება შეიძლება სიმბოლოა მნიშვნელობისა და შესრულების ღრმა ძიება.