IBM და სხვა მთავარი ჩარჩო კომპანიები უფრო მეტ თანხას ხარჯავდნენ თავიანთი პროდუქციის გაყიდვაში და თავიანთ მომხმარებლებს ემსახურებოდნენ, ვიდრე მათ მანქანების აშენებაში. მათ თავიანთი კომპიუტერი მიყიდეს იმ ადამიანებს, რომლებიც რეალურად აპირებდნენ მათ გამოყენებას და არა შუამავლებს და ამ ბაზარს კარგი მანერები სჭირდებოდა. მიკროკომპიუტერულმა კომპანიებმა გაყიდეს
(IBM and other mainframe companies spent more money selling their products and serving their customers than they did in actually building their machines. They sold their computers to people who were actually going to use them, not to middlemen, and this market required good manners. Microcomputer companies sold equipment as if it were corn, in large quantities; they spent most of their money making things and competed not by being polite but by being aggressive.)
თავის წიგნში "ახალი აპარატის სული", ტრეისი ქიდერი ეწინააღმდეგება Mainframe კომპანიების მარკეტინგულ სტრატეგიებს, როგორიცაა IBM, მიკროკომპიუტერული ფირმების წარმომადგენლებთან. მთავარ ჩარჩო კომპანიებმა მნიშვნელოვნად ინვესტიცია მოახდინეს მომხმარებელთა ურთიერთობებსა და მომსახურებაში, პრიორიტეტული მიენიჭათ საბოლოო მომხმარებლების საჭიროებებს შუამავლების მიმართ. ამ მიდგომამ ხაზი გაუსვა კარგი მანერების მნიშვნელობას და პატივისცემის ჩართულობას, რაც ასახავს მათი მომხმარებელთა ბაზის უფრო ღრმა გაგებას.
ამის საპირისპიროდ, მიკროკომპიუტერულმა კომპანიებმა მიიღეს უფრო აგრესიული პოზიცია, მკურნალობდნენ თავიანთ აღჭურვილობას, როგორიცაა სასაქონლო სიმინდი და ყურადღება გამახვილეს, ძირითადად, წარმოების ეფექტურობაზე. მათი კონკურენცია ფესვგადგმული იყო მოცულობის გაყიდვებში, ვიდრე მომხმარებელთა მომსახურებაზე, რამაც შექმნა სხვადასხვა ბაზრის დინამიკა, რომელიც პრიორიტეტულ აგრესიულ მარკეტინგს უწევს მთავარ კომპანიებს მხარი დაუჭირა თავაზიანობის მიდგომას.