დასაწყისში იყო კითხვა. საბოლოო ჯამში, პასუხს პასუხს აგებს. ღმერთი მღერის, ჩვენ ერთად ვმოგზაურობთ და ბევრი მელოდია არსებობს, მაგრამ ეს ყველაფერი ერთი სიმღერაა-ერთი იგივე, მშვენიერი, ადამიანური სიმღერა. იმედზე ვარ შეყვარებული.
(In the beginning, there was a question. In the end, the question gets answered. God sings, we hum along, and there are many melodies, but it's all one song-one same, wonderful, human song. I am in love with hope.)
თხრობის არსი ტრიალებს ღრმა გამოძიების გარშემო, რომელიც იწყებს გაგების მოგზაურობას. მთელი სიუჟეტის განმავლობაში, ეს კითხვა ღრმად არის შესწავლილი, რაც ბოლომდე იწვევს რეზოლუციას. ავტორი პოეტურად ასახავს კავშირს კაცობრიობასა და ღვთიურობას შორის, რაც იმაზე მიანიშნებს, რომ სანამ თითოეულ ინდივიდს აქვს საკუთარი ინტერპრეტაცია და გამოცდილება, ფუნდამენტურად, ყველას მონაწილეობს იმავე ლამაზ და ერთიან არსებობაში.
იმედის განწყობა წარმოიქმნება, როგორც ძლიერი თემა, რაც აჩვენებს მის მნიშვნელობას ადამიანის ცხოვრებაში. ფრაზა "მე შეყვარებული ვარ იმედით", მოიცავს ავტორის აღფრთოვანებას მისი მუდმივი ყოფნის გამო, რაც სიმბოლოა კოლექტიური ლტოლვისთვის, ცხოვრებისეული გამოცდილების საშუალებით. ეს გამოკვლევა ცხადყოფს, თუ როგორ უწყობს ხელს საერთო ემოციები და ბრძოლები უნივერსალურ მელოდიას, რომელიც კაცობრიობას ერთმანეთთან აკავშირებს.