ეს რომანტიკული იმედის აბსურდული გამოხატულებაა.
(It is an absurd expression of romantic hope.)
მაიკლ კრიტტონის რომანში "სფერო", წარმოიშობა კონცეფცია, რომელიც ასახავს რომანტიკული ოპტიმიზმის უკიდურეს ფორმას. ეს იდეა მიგვითითებს, რომ მიუხედავად ცხოვრების სირთულეებისა და სირთულეებისა, ადამიანები ხშირად მიეკუთვნებიან სიყვარულისა და ურთიერთობების იმედისმომცემი და იდეალისტურ ცნებებს. ციტატა ხაზს უსვამს აბსურდულობას, რომელსაც შეუძლია თან ახლდეს ასეთი ურყევი იმედი, რაც ასახავს, თუ როგორ შეიძლება მან ინდივიდები არარეალისტურ მოლოდინებამდე მიიყვანოს.
თხრობა განიხილავს ადამიანის ემოციებსა და ეგზისტენციალურ დილემებს შორის ურთიერთქმედებას, განსაკუთრებით ის, თუ როგორ შეიძლება ზოგჯერ რომანტიკული ცნებები ზოგჯერ გათიშული იყოს რეალობისგან. იგი იკვლევს შიშის, სურვილის და ლტოლვის ფსიქოლოგიურ გავლენას, რაც მიგვითითებს იმაზე, რომ მიუხედავად იმისა, რომ იმედი ძლიერი ძალაა, ის ასევე შეიძლება იყოს ირაციონალური და სარისკო.