მარტივია იმის გარკვევა, თუ რატომ ეშლება ავტორიტეტი მეგობრობას. ყოველი რეალური მეგობრობა არის ერთგვარი სეპარაცია, თუნდაც აჯანყება… ამიტომ, თუ ჩვენი ოსტატები… ოდესმე წარმატებას მიაღწევენ სამყაროში, სადაც ყველა თანამგზავრია და არცერთი მეგობრები არ არიან, ისინი ამოიღებენ გარკვეულ საფრთხეებს და ასევე მიიღებენ ჩვენსგან, რაც თითქმის ჩვენი ყველაზე ძლიერი დაცვაა სრული
(It is… easy to see why Authority frowns on Friendship. Every real Friendship is a sort of secession, even a rebellion… Hence if our masters… ever succeed in producing a world where all are Companions and none are Friends, they will have removed certain dangers, and will also have taken from us what is almost our strongest safeguard against complete servitude. C.S. Lewis, The Four Loves)
C.S. ლუისი ასახავს მეგობრობის ბუნებას მის საქმიანობაში და მიგვითითებს, რომ ჭეშმარიტი მეგობრობა შეიძლება ჩაითვალოს, როგორც აჯანყების ფორმა ავტორიტეტის წინააღმდეგ. იგი ამტკიცებს, რომ ნამდვილი მეგობრობა ქმნის კავშირს, რომელსაც შეუძლია დაუპირისპირდეს ხელისუფლების პირთა მიერ დაწესებული კონტროლი. ლუისი თვლის, რომ ხელისუფლება მეგობრობის უარყოფითად ხედავს, რადგან ამან შეიძლება საფრთხე შეუქმნას მათ გავლენას ინდივიდებზე, რადგან მეგობრები ხშირად უჭერენ მხარს და იცავს ერთმანეთს იერარქიული სტრუქტურების მიღმა.
საზოგადოებაში, სადაც მეგობრობა შეცვლის მეგობრობას, ტირანიასთან დაკავშირებული რისკები შეიძლება შემცირდეს, მაგრამ ეს მნიშვნელოვანი ფასით მოდის. ლუისი აფრთხილებს, რომ ღრმა, შინაარსობრივი ურთიერთობების აღმოფხვრა ხალხს ერთ -ერთი უძლიერესი თავდაცვისგან შეაჩერებს ჩაგვრის წინააღმდეგ. იგი ამტკიცებს, რომ მეგობრობის არსი სასიცოცხლო მნიშვნელობისაა ადამიანის ღირსებისა და ავტონომიის შენარჩუნებაში, რაც გულისხმობს, რომ ნამდვილი კავშირების განვითარება გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს ტოტალიტარიზმის წინააღმდეგობას.