ციტატა ხაზს უსვამს ღრმა საკითხს კაცობრიობის უნარ -ჩვევებში ადაპტირებისთვის, რაც ხშირად იწვევს საშინელი გარემოებების მიღებას. იგი გვთავაზობს, რომ პირებს შეუძლიათ გახდნენ დენსიტიზაცია მძიმე გაჭირვებით, დაკარგონ ცვლილებების აუცილებლობის დანახვა. ეს იდეა განსაკუთრებით აქტუალურია სამედიცინო განათლების კონტექსტში, რამაც უნდა მიანიჭოს საზოგადოების ჯანმრთელობას სტუდენტებისთვის მხოლოდ ეკონომიკური შესაძლებლობის გამო.

დამატებით, განცხადებაში ხაზგასმულია ექიმების გადამწყვეტი როლი, როგორც მარგინალიზებული დამცველები. იგი ირწმუნება, რომ ექიმებს აქვთ უნიკალური პასუხისმგებლობა, რომ მიმართონ და შეამსუბუქონ სოციალური საკითხები, დაასახელონ ისინი, როგორც სასიცოცხლო მოთამაშეები სიღარიბის და უთანასწორობის წინააღმდეგ ბრძოლაში. საბოლოო ჯამში, ექიმების მუშაობა ვრცელდება მხოლოდ მკურნალობის მიღმა; იგი მოიცავს ერთგულებას სოციალური სამართლიანობისადმი და საზოგადოების ყველა წევრის კეთილდღეობას.