თავის წიგნში "ბედნიერება", რენდი ალკორნი განიხილავს იმ აზრს, რომ ინდივიდებს შეუძლიათ ჩაერთონ თავდაუზოგავი მოქმედებებით, ხოლო ერთდროულად ისარგებლონ ამ ქმედებებით ემოციურად და სულიერად. იგი ხაზს უსვამს იმას, რომ სხვებისთვის კარგი საქმეების შესრულება შეიძლება გამოიწვიოს პირადი შესრულება, ბედნიერების გრძნობა და კავშირი ღვთიური მოწონებით.
ეს პერსპექტივა ხაზს უსვამს იმას, რომ ალტრუიზმი არ უნდა მოკლდეს პირადი კმაყოფილებისგან. სინამდვილეში, სიხარული და ჯილდოს გრძნობა, რომელიც სხვების დახმარებით მოდის, შეიძლება თანაარსებობდეს ამ ქმედებების თავდაუზოგავი განზრახვით, რაც იმაზე მიგვითითებს, რომ ჭეშმარიტი ბედნიერება შეიძლება წარმოიშვას სხვების ცხოვრებაზე დადებითად იმოქმედოს, ხოლო საკუთარი თავის მიმართ კარგად გრძნობს თავს.