A.W. ტოზერი ხაზს უსვამს, რომ ღვთის მიმდევრები უნდა განასახიერონ ღრმა ბედნიერებას, რაც მათ სხვებისგან განასხვავებს. ეს სიხარული არ არის მხოლოდ მფრინავი ემოცია, არამედ ღრმა ფესვგადგმული გრძნობა მათი რწმენით, რაც აშკარა უნდა იყოს მათ გარშემო. ტოზერი ვარაუდობს, რომ ეს ბედნიერება იმდენად გადამდებია, რომ არა მორწმუნეები იძულებულნი არიან იძულებულნი იყვნენ იკითხონ მისი წყაროს შესახებ.