ალექსანდრე მაკკალ სმიტის მიერ "ქალი, რომელიც მზის შუქზე დადიოდა", "სახის" კონცეფცია მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ინტერპერსონალურ ურთიერთქმედებებში. პროტაგონისტი აცნობიერებს, რომ აუცილებელია სოციალურ სიტუაციებში ღირსების და პატივისცემის შენარჩუნება. იგი ხაზს უსვამს იმ მნიშვნელობას, რომ სხვებიც გადაარჩინონ პირისპირ, ურთიერთობებში ჰარმონიის შესანარჩუნებლად.
ეს იდეა ხაზს უსვამს კულტურული ნიუანსების გაგების აუცილებლობას და ადამიანის მოქმედებების გავლენას სხვის რეპუტაციაზე. თხრობა იკვლევს, თუ როგორ მოქმედებს ეს ცნობიერება გადაწყვეტილებებზე და ქცევაზე, საბოლოოდ აყალიბებს პერსონაჟებს შორის დინამიკას.