პროტაგონისტი ასახავს წიგნის დაწერის იდეას, რომელიც სხვებს დაეხმარება. ეს აზრი მის სიხარულს მოაქვს, რადგან იგი ითვალისწინებს დადებით გავლენას, რაც მის სიტყვებს შეიძლება ჰქონდეს ადამიანების ცხოვრებაზე. სიუჟეტების საშუალებით სხვების დახმარების სურვილი მიგვითითებს საზოგადოებასთან მიზნისა და კავშირის ღრმა გრძნობასა და კავშირზე.
ამგვარი მისწრაფებები ხაზს უსვამს ლიტერატურის ძალას, რომ შთაგონოს და უზრუნველყოს ხელმძღვანელობა. პროტაგონისტი სურს შექმნას რაიმე მნიშვნელოვანი რეზონანსული ყველასთან, ვინც ცდილობს წვლილი შეიტანოს სხვების კეთილდღეობაში. ამით იგი აღიარებს მწერლების პასუხისმგებლობას, რომ უფრო დიდი სიკეთისთვის გამოიყენონ თავიანთი შემოქმედება.