ციტატა ხაზს უსვამს შინაგან კონფლიქტს, რომლის დახმარებითაც სურთ, სანამ ფიზიკურად ამოღებულნი არიან წინა ხაზიდან. ის იღებს ემოციურ წონას, რომელსაც ახორციელებს პირები, რომლებიც ცდილობენ შეცვალონ, განსაკუთრებით კრიზისის დროს, უფრო მეტად გრძნობენ თავს, როდესაც ისინი იღებენ ზომებს, ვიდრე პასიურობას, ხოლო სხვები საფრთხის წინაშე დგებიან.