ლუკასი ხშირად იტანჯებოდა მის ირგვლივ დებატებით და გრძნობდა, რომ დისკუსიები უფრო დამღლელი იყო, ვიდრე საინტერესო. მისი პასუხი არგუმენტებზე იყო დაძაბულობისგან თავის დაღწევისა და უბრალოდ მოდუნების ძლიერი სურვილი, რაც მიუთითებს წამოჭრილი საკითხების მიმართ გულგრილობის გრძნობაზე.
ეს რეაქცია ასახავს ლუკასის მიდგომას კონფლიქტისა და უთანხმოებისადმი, აქტიური მონაწილეობის ნაცვლად დასვენებასა და გაყვანას ირჩევს. იგი ხაზს უსვამს მის პიროვნებას, ავლენს პერსონაჟს, რომელიც უპირატესობას ანიჭებს სიმშვიდეს დაპირისპირებას და გვთავაზობს უფრო ღრმა კომენტარს დებატების ბუნებაზე და იმაზე, თუ როგორ შეიძლება მათ დაღლილობა გამოიწვიოს.