მეტაფორები ისეთი სისხლიანი იყო: ხალხმა ესროლა მესინჯერები, მკვდარი ცხენები, შეწყვიტეს თავიანთი კონკურენტების ყელი. ალბათ ეს იყო ცხოვრება; ალბათ ასე იყო.
(Metaphors were so bloody: people shot messengers, flogged dead horses, cut the throats of their competitors. Perhaps that was life; perhaps that's what it was really like.)
ციტატა ასახავს ცხოვრების მკაცრ რეალობას, ადარებს ადამიანთა ურთიერთქმედებებს და ძალადობრივ მეტაფორებთან ბრძოლას. ეს მიგვითითებს იმაზე, რომ ადამიანები ხშირად რეაგირებენ აგრესიასთან დაკავშირებული გამოწვევებისა და კონფლიქტების შესახებ, სიმბოლურად სროლით მესინჯერები ან დასჯის წარუმატებლობები, ისევე, როგორც მკვდარი ცხენის გაძარცვა. ეს გამოსახულება გულისხმობს, რომ კონსტრუქციული დიალოგის ნაცვლად, ინდივიდები მიმართავენ დესტრუქციულ მოქმედებებს.
ამ გზით ცხოვრების ჩარჩოებით, ავტორი, ალექსანდრე მაკკალ სმიტი, ხაზს უსვამს კონკურენციის ხშირად სასტიკ ხასიათს და იმ სიგრძეებს, რომლებზეც ხალხი წავა დომინირების დასამტკიცებლად ან პრობლემების მოგვარებაში. იგი წარმოგიდგენთ თავხედურ პერსპექტივას ადამიანის ქცევის შესახებ, სადაც დაპირისპირება გარდაუვალია და ადამიანის ქმედებების შედეგები შეიძლება იყოს მწუხარე. ეს ასახვა მკითხველს იწვევს განიხილონ ყოველდღიურ ცხოვრებაში არსებული ძირითადი მოტივაციები და სისასტიკეები.