ვერცერთი ჩვენგანი დიდხანს ვერ იქნებოდა ბედნიერი, არაფერს აკეთებდა.
(None of us could be happy for long, doing nothing.)
ორსონ სკოტ კარდის "ენდერის თამაშში" გამოკვლეულია მოსაზრება, რომ ბედნიერება არ შეიძლება შენარჩუნდეს უმოქმედობის მდგომარეობაში. ციტატა გულისხმობს, რომ ჭეშმარიტი შესრულება მომდინარეობს ჩართულობისა და მიზნისგან, რაც ვარაუდობს, რომ გამოწვევებისა და მიღწევებისგან დაცლილი ცხოვრება იწვევს უკმაყოფილებას. ეს პერსპექტივა ხაზს უსვამს იმას, რომ ადამიანები არსებითად ცდილობენ წვლილი შეიტანონ და გაიზარდონ, ვიდრე უსაქმურები დარჩნენ.
ეს თემა რეზონანსდება მთელ თხრობაში, ასახავს პერსონაჟებს, რომლებიც აზრს პოულობენ თავიანთ ბრძოლასა და მიღწევებში. სიუჟეტი ხაზს უსვამს აქტივობის მნიშვნელობას - იქნება ეს სწავლის, ბრძოლების, თუ ურთიერთობების ჩამოყალიბების გზით - იმის ჩვენება, რომ ქმედება აუცილებელია ბედნიერების მისაღწევად. არსებითად, კარდი ასახავს ჩვენს საჭიროებას მიზნისკენ, როგორც ადამიანის გამოცდილების ფუნდამენტურ ასპექტზე.
