პროტაგონისტი ასახავს ტვინის ოპერაციის თავისებურ ბუნებაზე და აღნიშნავს, თუ როგორ შეუძლია დამოუკიდებლად იმუშაოს მისი განზრახვისა და მოტივაციის გამოვლენის გარეშე. ეს დაკვირვება იწვევს მას ტვინის აზრით, როგორც სხვა ორგანო, რომელიც ფუნქციონირებს ისევე, როგორც ელენთა ან გულის, ასრულებს თავის მოვალეობებს საკუთარი მიზნების ცნობიერების გარეშე.
ეს შეხედულებისამებრ ბადებს კითხვებს ცნობიერებასა და ტვინის საქმიანობას შორის ურთიერთობის შესახებ. იგი გვთავაზობს განცალკევებას გონების ცნობიერებასა და ტვინის ფუნქციებს შორის, რაც უფრო ღრმა გამოკვლევას იწვევს იმის შესახებ, თუ როგორ შეუძლია ავტონომიურად მოქმედებდეს ტვინმა სხეულში, ისევე როგორც სხვა ორგანოები, რომლებიც ასრულებენ სასიცოცხლო როლებს პირდაპირი ზედამხედველობის გარეშე.