ყველა მწუხარება, რომელიც შევიწროებული იყო გასაჭირისგან, დარწმუნებული იყო, რომ ყველაზე მწარეა საძაგელი ხუჭუჭა; ბედი არასოდეს ჭრილობს უფრო ღრმა გულს, ვიდრე მაშინ
(Of all the griefs that harass the distress'd Sure the most bitter is a scornful jest; Fate never wounds more deep the gen'rous heart, Than when a blockhead's insult points the dart – Samuel Johnson, 1709-84)
მარტინა კოლის რომანში "The Ladykiller", სამუელ ჯონსონის მწუხარე ციტატა იძენს დაცინვით გამოწვეული ემოციური ტკივილის არსს. ჯონსონი ასახავს იმაზე, თუ როგორ შეიძლება შეშფოთებულმა ხუმრობებმა ღრმა დააზარალებს, განსაკუთრებით მათთვის კეთილი და გულუხვი გული. შედეგი იმაში მდგომარეობს, რომ ასეთი დაცინვა უფრო მძიმეა, ვიდრე ფიზიკური ჭრილობები, რადგან ის მიზნად ისახავს ღირსებას და თვითშეფასებას.
ეს თემა მთელს თხრობას ახდენს, რაც ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ ახდენენ პერსონაჟები არასწორად გაგებული ან მიღწევის შედეგებს. ავტორი იყენებს იუმორსა და შეურაცხყოფას, რათა ასახავდეს იმ უფრო ღრმა ემოციურ ბრძოლებს, რომლებიც გვხვდება იმ პირთა მიერ, რომლებიც შეიძლება უკვე დაუცველები იყვნენ, აძლიერებს მოსაზრებას, რომ სიცილი შეიძლება ხარჯებით შეიძლება გამოიწვიოს ხანგრძლივი ნაწიბურები.