"პრინცესა სულთანას ქალიშვილებში", ჟან სასონი იკვლევს თვითგამოვლენის მოგზაურობას და ინტროსპექციის მნიშვნელობას. ციტატა ხაზს უსვამს იმას, რომ ჭეშმარიტი გაგება და გამოხატვა მომდინარეობს დუმილისა და ასახვის მომენტებიდან. ეს მიგვითითებს იმაზე, რომ სანამ ადამიანს შეეძლება სიცოცხლის აღნიშვნა ან მათი ხმის გაზიარება, ისინი პირველ რიგში უნდა დაუკავშირდნენ თავიანთ შინაგან აზრებს და გრძნობებს, მშვიდობიანი მდინარედან დალევისთვის.
გარდა ამისა, ციტატა ხაზს უსვამს იმ აზრს, რომ პირადი ზრდა უწყვეტი მოგზაურობაა. ცხოვრებაში მწვერვალის ან მნიშვნელოვანი მომენტის მიღწევა მხოლოდ უფრო ღრმა ჩხრეკის დასაწყისია. როგორც ადამიანი პროგრესირებს და საბოლოოდ სიკვდილიანობის წინაშე დგას, სიცოცხლის მიღებისა და სიხარულის გამოხატვის უნარი კიდევ უფრო ღრმა ხდება. ეს პერსპექტივა მკითხველს იწვევს საკუთარი გზების შესრულებისკენ და თავად ცხოვრების ცეკვისკენ.