ხალხი ყოველთვის წავა. ყოველთვის. მათ ყოველთვის სჯერათ, რომ მათ შეუძლიათ უკეთესი ცხოვრება გააკეთონ, ვიდრე ძველ სამყაროში. რა ჯანდაბა, იქნებ შეუძლიათ.
(People will always go. Always. They always believe the can make a better life than in the old world. What the hell, maybe they can.)
"ენდერის თამაშში" ციტატა ასახავს ადამიანის ბუნების ფუნდამენტურ ასპექტს: უკეთესი შესაძლებლობების დაუნდობელ სწრაფვას. ადამიანები ხშირად ტოვებენ ნაცნობ გარემოს იმ იმედით, რომ სხვაგან უფრო სრულფასოვანი ცხოვრება იპოვონ. გაუმჯობესების ძიების ეს ტენდენცია ღრმად არის ფესვგადგმული, რადგან ინდივიდები ხშირად ვერ აფასებენ თავიანთი ამჟამინდელი სიტუაციის ღირებულებას, ხოლო იდეალიზებენ იმას, რაც მიღმაა.
განცხადება ასევე სვამს დამაფიქრებელ კითხვას უკეთესი ცხოვრების მიღწევის შესაძლებლობის შესახებ. ეს ვარაუდობს, რომ მიუხედავად იმისა, რომ წასვლის სურვილი შეიძლება იყოს უკმაყოფილების გამო, ყოველთვის არის შანსი, რომ მოგზაურობა რაიმე უფრო დიდს მოჰყვეს. საბოლოო ჯამში, ეს იდეა აერთიანებს თავგადასავლების სულს და იმედს, რომელიც უბიძგებს ადამიანებს ახალი ჰორიზონტების შესასწავლად.
