რენდი ალკორნი იზიარებს მნიშვნელოვან გაკვეთილს მმართველობასთან დაკავშირებით, ხაზს უსვამს საკუთრებასა და მენეჯმენტს შორის განსხვავებას. იგი აღიარებს, რომ სანამ ღმერთი არის ყველა აქტივის ნამდვილი მფლობელი, ის მხოლოდ მენეჯერია, რომელსაც ენდობა ამ რესურსები. ეს პერსპექტივა ხელს უწყობს პასუხისმგებლობის გრძნობას, მოუწოდებს ინდივიდებს მიიღონ სტიუარდის მენტალიტეტი, სადაც ისინი აღიარებენ, რომ მათი როლი არ არის უფლებამოსილების მოთხოვნა, არამედ მისი ნების შესაბამისად ღვთის საჩუქრების მართვა.
ალკორნის აზრით, სტიუარდი იყო აქტიურად ცდილობს მესაკუთრის სურვილების გაგებას და მათ რესურსების მართვის განხორციელებას. იგი ხაზს უსვამს, რომ მმართველობა ფუნდამენტურად ემსახურება მეპატრონის ინტერესების გამოყენებას და ანაზღაურებადი აქტივების გამოყენებას ისე, რომ შეესაბამებოდეს ღვთის განზრახვებს, აძლიერებს რწმენას, რომ ჩვენ ვართ აღმზრდელები, რაც საბოლოოდ მას ეკუთვნის.