თუ ჩვენ კარგად არ მოვიქცეთ, ეს იმიტომ ხდება, რომ ჩვენ, ყველასთვის, ბუნდოვანი პატარა ცნება ჩვენი არეულობის ბოლოში, რაც გვაიძულებს გამბედაობას არ მივყავართ, რომ ყველაფერზე მტკივა.
(If we do not behave quite well, it is because we have, to all, a vague little notion of duty at the bottom of our disorder which makes us not have the courage to lead to everything to hurts.)
ჟან ანუილის ნაშრომში, ციტატა ასახავს ადამიანის ბუნებას შორის თანდაყოლილ ბრძოლას და მოვალეობის გრძნობას, რომელსაც ხშირად ვატარებთ. ეს მიგვითითებს, რომ ჩვენი ხარვეზებისა და ქაოტური ქცევის მიუხედავად, არსებობს ვალდებულების ბუნდოვანი გაგება, რომელიც ხელს უშლის ჩვენს ბაზის ინსტინქტებს. ეს ცნება მიუთითებს ადამიანის ზნეობის სირთულესთან დაკავშირებით, სადაც ინდივიდები ხშირად იჭრებიან თავიანთ სურვილებსა და მათ მიერ აღიარებულ პასუხისმგებლობებს შორის.
ავტორის მიერ ამ თემების შესწავლა პერსონაჟებისა და მოთხრობების საშუალებით ხაზს უსვამს დაძაბულობას ინდივიდუალურ თავისუფლებასა და საზოგადოებრივ მოლოდინს შორის. Anouilh- ის ანარეკლები მკითხველს იწვევს იმის გათვალისწინებით, თუ როგორ მოქმედებს მათი მოქმედებები შიდა მოვალეობის გრძნობაზე, რაც, ზოგჯერ კარგი ქცევის მოტივაციით, შეიძლება გამოიწვიოს შინაგანი კონფლიქტი და აშლილობა. საბოლოო ჯამში, იგი მიგვითითებს ზნეობის ნიუანსირებულ შეხედულებას, რომელიც აღიარებს ადამიანის გამოცდილების მსუბუქ და ბნელ ასპექტებს.