ზოგჯერ ჩემი მთელი ცხოვრება ოცნებაა; ზოგჯერ ვფიქრობ, რომ ვიღაცამ ეს ჩემთვის იცხოვრა. მოვლენები და შეგრძნებები, მოთხრობები და ის, რაც მე მაქცევს იმას, რაც მე სხვა ადამიანების თვალში ვარ, ფაქტების ჩამონათვალი, რომლებიც ჩემს ცხოვრებას ქმნის ... ისინი შეიძლება იყვნენ ჩემი, ისინი შეიძლება იყოს თქვენი.
(Sometimes my whole life seems like a dream; occasionally I think that someone else has lived it for me. The events and the sensations, the stories and the things that make me what I am in the eyes of other people, the list of facts that make my life ... They could be mine, they might be yours.)
თავის რომანში "შესაძლო ცხოვრება: რომანი ხუთი სასიყვარულო მოთხრობაში", სებასტიან ფოლკსი იკვლევს იდენტურობისა და არსებობის ბუნებას პიროვნების პერსპექტივით, რომელიც ასახავს მათ ცხოვრებაზე. მთხრობელი გამოხატავს რაზმის გრძნობას, ისეთი შეგრძნებით, თითქოს მათი ცხოვრებისეული გამოცდილება შეიძლება ნამდვილად არ ეკუთვნოდეს მათ, არამედ ეხმიანება სხვების გამოცდილებას. ეს იდეა ბადებს კითხვებს ინდივიდუალური გამოცდილების ნამდვილობის შესახებ და როგორ აყალიბებენ ისინი პიროვნების იდენტურობას.
ცხოვრებისეული მოვლენების დაფიქრება, როგორც შესაძლოა სხვისი მონათხრობიდან ისესხეს, ხაზს უსვამს პირადი მეხსიერების და აღქმის სირთულეს. ეს იწვევს მკითხველს იმის ფიქრში, თუ რამდენი ადამიანი ვართ, თანდაყოლილი ჩვენია, ვიდრე გავლენას ახდენს საზოგადოებრივი მოლოდინებითა და ადამიანური გამოცდილების საერთო გამოცდილებით. ციტატა მოიცავს ამ ეგზისტენციალურ გაურკვევლობას, ხაზს უსვამს ცხოვრებისეული ისტორიების სითხესა და მათ შორის კავშირებს.
