იმ ღამეს დემოსთენემ გამოაქვეყნა მოსახლეობის შეზღუდვის კანონების მკვეთრი დაგმობა. ადამიანებს უნდა მიეცეთ საშუალება ჰყავდეთ იმდენი შვილი, რამდენიც სურთ, ხოლო ჭარბი მოსახლეობა უნდა გაიგზავნოს სხვა სამყაროებში, რათა კაცობრიობა ისე გავრცელდეს გალაქტიკაში, რომ ვერც ერთმა კატასტროფამ, ვერც ერთმა შემოსევამ ვერასოდეს ვერ დააშინოს კაცობრიობა განადგურებით. ყველაზე
(That night Demosthenes published a scathing denunciation of the population limitation laws. People should be allowed to have as many children as they like, and the surplus population should be sent to other worlds, to spread mankind so far across the galaxy that no disaster, no invasion could ever threaten the human race with annihilation. The most noble title any child can have, Demosthenes wrote, is Third.)
„ენდერის თამაშში“ დემოსთენე სასტიკად აკრიტიკებს კანონებს, რომლებიც ზღუდავს მოსახლეობის ზრდას და ამტკიცებს თავისუფლებას, გააჩინოს იმდენი შვილი, რამდენიც სასურველია. მას მიაჩნია, რომ ასეთი შეზღუდვები საზიანოა და ამის ნაცვლად ემხრობა სხვა სამყაროების კოლონიზაციის იდეას. დემოსთენე ხედავს მომავალს, სადაც კაცობრიობა გაფართოვდება მთელ გალაქტიკაში, იცავს თავს პოტენციური საფრთხეებისა და კატასტროფებისგან, რამაც შეიძლება გადაშენება გამოიწვიოს.
ის ხაზს უსვამს ამ გაფართოების მნიშვნელობას და ვარაუდობს, რომ კაცობრიობის გავრცელება სხვადასხვა პლანეტებზე უზრუნველყოფს სახეობების გადარჩენას. მისი აზრით, ამ ახალ ეპოქაში დაბადებული ბავშვი უნდა ამაყობდეს იმით, რომ მიენიჭა „მესამე“ იარლიყი, რომელიც სიმბოლოა იმედისა და გაგრძელების წინაშე უბედურების წინაშე.
