ციტატა ასახავს ბრძოლებსა და იმედგაცრუებებს, რომლებიც სტანდარტულ საქმესთან ერთად მოდის, ხაზს უსვამს იმას, რომ სხვისი პასუხისმგებლობის აღებას შეიძლება გამოიწვიოს უზომო გამოწვევები. იგი გვთავაზობს გადაყენების და გაძარცვის გრძნობას, როდესაც ადამიანი ძალიან გვიან აცნობიერებს, რომ ისინი გახდნენ რთულ საკითხებში, რომელთა მოგვარებაც არ არის.
ეს დაკვირვება საუბრობს სამუშაო გარემოში გარეგანი ზეწოლით დატვირთული შეგრძნების უნივერსალურ გამოცდილებაზე, რაც ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ ხშირად ხვდებიან ინდივიდები ამ პრობლემების წონის ქვეშ ჩუმად, რაც ასახავს ფართო კომენტარს დასაქმების ბუნებასა და პირად პასუხისმგებლობასთან დაკავშირებით.