ძალაუფლების მარტოობა.
(The loneliness of power.)
ფრაზა „ძალაუფლების მარტოობა“, ორსონ სკოტ კარდის რომანიდან „ენდერის თამაში“, ასახავს ლიდერობის იზოლირებულ გამოცდილებას და უნიკალურ ტვირთს, რომელიც მოჰყვება ავტორიტეტს. მოთხრობაში მთავარი გმირი, ენდერ ვიგინი, მაღლა დგას დიდი გავლენისა და პასუხისმგებლობის პოზიციაზე, რაც იწვევს მარტოობის განცდას. მოკავშირეების ყოლის მიუხედავად, მისი როლი მოითხოვს მკაცრ გადაწყვეტილებებს, რომლებიც აშორებს მას სხვებისგან, რაც ასახავს იმას, თუ როგორ შეუძლია ძალაუფლებამ შექმნას ემოციური დისტანცია მეგობრებს შორისაც კი.
ეს თემა ხაზს უსვამს ლიდერების ბრძოლას, რომლებიც უნდა ატარონ კომპლექსური ურთიერთობები თავიანთი არჩევანის შედეგებთან ერთად. ენდერის მოგზაურობა შეხსენებას ემსახურება, რომ ხელისუფლებაში მყოფები ხშირად მარტონი აღმოჩნდებიან, მოლოდინებითა და არასწორი გადაწყვეტილების მიღების შიშით დამძიმებული. ამ მარტოობის შესწავლა ხაზს უსვამს უფრო ღრმა ემოციურ გამოწვევებს, რომლებსაც აწყდებიან ადამიანები, რომლებიც ატარებენ ლიდერობის წონას.
