რაც უფრო მეტს ვაფასებთ ჩვენი კონტროლის მიღმა, მით უფრო ნაკლები კონტროლი გვაქვს.
(The more we value things outside our control, the less control we have.)
Epictetus– ის ციტატა ხაზს უსვამს ურთიერთობას კონტროლის აღქმასა და იმ მნიშვნელობას შორის, რომელსაც ჩვენ ვანიჭებთ გარე ფაქტორებს. როდესაც ჩვენ დიდ მნიშვნელობას ვაქცევთ ნივთებს, რომელთა კონტროლიც არ შეგვიძლია, ჩვენ უნებურად ვამცირებთ ჩვენს ცხოვრებაზე კონტროლის გრძნობას. ეს მიგვითითებს იმაზე, რომ გარე გარემოებებზე ძალიან ბევრი ფოკუსირებით, ჩვენ მათ უფლებას ვუშვებთ, რომ კარნახონ ჩვენი ბედნიერება და კეთილდღეობა, რაც იწვევს იმედგაცრუებას და უმწეობას.
ეს პერსპექტივა ხელს უწყობს გადასვლას იმის შეფასებისკენ, თუ რა შეგვიძლია გავაკონტროლოთ, მაგალითად, ჩვენი აზრები, მოქმედებები და პასუხები. ამით, ჩვენ შეგვიძლია განვავითაროთ უფლებამოსილებისა და სააგენტოს გრძნობა, ყურადღება გავამახვილოთ ჩვენს კონტროლის შიდა ადგილზე, ვიდრე გარე ვალიდაციაზე. საბოლოო ჯამში, გაკვეთილი არის ძალა და კმაყოფილება ჩვენს არჩევანში, ვიდრე ჩვენს გარშემო არსებული სამყაროს არაპროგნოზირებადი ბუნება.