სახელები, რომლებიც ჩვენ სხვებს მივცეთ და ის, რაც მათ დავადანაშაულეთ, ხშირად უფრო მეტს ამბობდნენ ჩვენს შესახებ, ვიდრე მათ შესახებ.
(the names we gave to others, and the things we accused them of, often said more about us than they did about them.)
ალექსანდრე მაკკალ სმიტის "მოულოდნელი დების სახლიდან", თხრობა განიხილავს ადამიანის ურთიერთობებისა და აღქმის სირთულეებს. სიუჟეტი მიგვითითებს იმაზე, რომ განაჩენი და ეტიკეტები, რომელსაც ჩვენ სხვებს ვანიჭებთ, ხშირად უფრო მეტს ასახავს საკუთარ ხასიათზე და დაუცველობებზე, ვიდრე ზუსტად ასახავს ჩვენს მიერ განსჯის პირებს. ეს იწვევს მკითხველს აისახოს მათი პირადი მიკერძოება და მათი ინტერპრეტაცია მათ გარშემო მყოფთა მოქმედებების შესახებ.
თავისი პერსონაჟებისა და მათი ურთიერთქმედებების საშუალებით, წიგნი ხაზს უსვამს გაგებისა და შეცდომების დინამიკას. ციტატა ხაზს უსვამს იმას, რომ სახელები და ბრალდება, რომელსაც ჩვენ სხვებზე მივდივართ, შეიძლება გამოავლინოს ჩვენი შინაგანი ბრძოლები და დამოკიდებულებები, რაც ხელს შეუწყობს თანაგრძნობისა და თვითშემეცნების უფრო ღრმა გამოკვლევას. საბოლოო ჯამში, ეს გვაიძულებს განვიხილოთ, თუ როგორ აღვიქვამთ სხვებს და მოტივაციებს ჩვენი განსჯის მიღმა.