"მეხუთე რისკის" მიხედვით, მაიკლ ლუისი წარმოადგენს კრიტიკულ შეხედულებას იმის შესახებ, თუ როგორ გადავიდა თანამედროვე საზოგადოების ვინაობა მოქალაქისგან მომხმარებელზე. ეს ტრანსფორმაცია ხაზს უსვამს ფუნდამენტურ ცვლილებას, თუ როგორ აღიქვამენ ადამიანები თავიანთ როლს მთავრობასა და საზოგადოებაში. მოქალაქეები, რომლებიც ოდესღაც საზოგადოების სამოქალაქო იდეალებთან იყვნენ დაკავებულნი და საერთო სიკეთე, ახლა ძირითადად განიხილება, როგორც მომხმარებლები, რომლებიც ეძებენ პირად სარგებელსა და კომფორტს.
ამ ცვლაზე მნიშვნელოვან გავლენას ახდენს ინდივიდებსა და მათ მთავრობას შორის ურთიერთობა. იმის მაგივრად, რომ მთავრობას, როგორც ერთეულს დაათვალიეროთ, რომელიც მუშაობს თავისი მოსახლეობის კოლექტიური კეთილდღეობისთვის, ახლა ბევრი ხედავს მას, როგორც მომსახურების მიმწოდებელს, რომელიც მიმტანს ან კონსიერჟს ემსგავსება. ეს პერსპექტივა ამცირებს სამოქალაქო ჩართულობას და პასუხისმგებლობის გრძნობას, რომ წვლილი შეიტანოს კოლექტიურ სიკეთესთან, ხაზს უსვამს თვით ინტერესს საზოგადოების კეთილდღეობაზე.